Een nieuwe jas van licht

Bij het voorbereiden van een Thomasviering stelde de predikant van de Goudse protestantse wijkgemeente De Veste afgelopen najaar voor de veel geciteerde ‘deepest fear’-tekst te gebruiken.

Ik heb daarvoor toen een nieuwe vertaling gemaakt, omdat ik het idee achter de tekst een mooiere, meer doeltaalgerichte jas gunde dan de goedkope flodders van zelfhulpiaans Nederlands-waar-het-Amerikaans-doorheen-schijnt.

Misschien schrijf ik later nog eens een blog over deze vertaling.

Onze grootste angst is niet dat we tekortschieten,

maar dat we onvoorstelbaar veel kunnen.

We worden het bangst van het licht in ons, niet van onze donkere kant.

Ik? briljant, beeldschoon, begaafd, bijzonder?

Ja! Waarom niet?

Je bent een uniek schepsel.

Met jezelf minderwaardig vinden help je de wereld geen stap verder.

Wat is er verlicht aan, als jij je klein maakt

omdat mensen om je heen zich anders misschien onzeker voelen?

We zijn juist geroepen om te stralen,

allemaal, zoals kinderen zo goed kunnen.

We zijn geboren met een goddelijk schijnsel in ons,

en iedereen mag dat laten zien.

En als wij ons licht laten stralen,

geven we onbewust anderen toestemming dat ook te doen.

Als wij vrij worden van onze angst,

worden onze medemensen als vanzelf net zo vrij.

Vertaling Nelleke de Jong – van den Berg (februari 2018)

Wil je de vertaling vergelijken met de originele passage, hier staan ze naast elkaar.