Oblivion → Vergetelheid
In 1984 vroeg de Italiaanse regisseur Marco Bellocchio Astor Piazzolla voor de soundtrack van zijn film Enrico IV. Piazzolla vormde de muziek later om tot een suite in vier delen (Oblivion, Cavalcata, Enrico IV en Remembrance).
Bij het eerste deel zijn vervolgens liedteksten geschreven: in het Spaans door de beroemde dichter van tangoteksten, Horacio Ferrer (Oblivion, rey del olvido) en in het Frans door David McNeil (J’oublie (Oblivion)).
De première met de Franse tekst speelde Piazzolla zelf, in 1985 in Parijs, met de (Italiaanse) zangeres Milva.
Hoezo, de tango een smeltkroes?
Een recente, heel mooie uitvoering in deze video, vanaf 1.35″. Zangeres is Sandra Rumolino (uit een voorstelling van Camilla Saraceni, Argentijnse in Parijs).
De Franse tekst verdiende een Nederlandse bewerking, dacht ik. Dit is de mijne. Meezingen kan – in beide talen.
| J’oublie (Oblivion) | Vergetelheid |
| Lourds, soudains semblent lourds les draps de velours de ton lit quand j’oublie jusqu’à notre amour
|
Kou voel ik in het bed dat ik deelde met jou Ik verlies van mijn lief de herinnering
|
| Lourds, soudain semblent lourds tes bras qui m’entourent et j’attends la nuit
Un bateau part
|
Koel, dat is het gevoel je omhelzing: koel Wanneer valt de nacht?
Een schip vaart uit
|
| Tard, autre part dans un bar d’acajou des violons nous rejouent notre mélodie j’oublie Tard dans ce bar dans un joue contre joue tout devient flou et j’oublie j’oublie
|
Los van de tijd, in de nacht, een café klinken weer violen onze melodie verlies Los van de tijd in de nacht wang aan wang maar je beeld vervaagt ik verlies, verlies
|
| Court, le temps semble court le compte à rebours de nos nuits quand j’oublie jusqu’à notre amour
|
Te kort, steeds meer tijd te kort weg glipt nacht na nacht Ik verlies van mijn lief de herinnering
|
| Court, le temps semble court tes doigts qui parcourent ma ligne de vie
Sans un regard |
Te kort, steeds meer tijd te kort je duim stoot en hort op mijn levenslijn
Geen blik meer waard |
| Tard, autre part dans un bar d’acajou des violons nous rejouent notre mélodie j’oublie Tard dans ce bar dans un joue contre joue tout devient flou et j’oublie j’oublie
|
Los van de tijd, in de nacht, een café klinken weer violen onze melodie verlies Los van de tijd in de nacht wang aan wang maar je beeld vervaagt ik verlies, verlies
|
Wilt u mijn talent inzetten, belt of mailt u dan gerust. Ik kijk uit naar het contact en de samenwerking.