Oblivion → Vergetelheid

In 1984 vroeg de Italiaanse regisseur Marco Bellocchio Astor Piazzolla voor de soundtrack van zijn film Enrico IV. Piazzolla vormde de muziek later om tot een suite in vier delen (Oblivion, Cavalcata, Enrico IV en Remembrance).

Bij het eerste deel zijn vervolgens liedteksten geschreven: in het Spaans door de beroemde dichter van tangoteksten, Horacio Ferrer (Oblivion, rey del olvido) en in het Frans door David McNeil (J’oublie (Oblivion)).

De première met de Franse tekst speelde Piazzolla zelf, in 1985 in Parijs, met de (Italiaanse) zangeres Milva.

Hoezo, de tango een smeltkroes?

Een recente, heel mooie uitvoering in deze video, vanaf 1.35″. Zangeres is Sandra Rumolino (uit een voorstelling van Camilla Saraceni, Argentijnse in Parijs).

De Franse tekst verdiende een Nederlandse bewerking, dacht ik. Dit is de mijne. Meezingen kan – in beide talen.

 

J’oublie (Oblivion) Vergetelheid
Lourds, soudains semblent lourds
les draps de velours
de ton lit
quand j’oublie
jusqu’à notre amour

 

Kou voel ik in het bed
dat ik deelde met jou
Ik verlies
van mijn lief
de herinnering

 

Lourds, soudain semblent lourds
tes bras qui m’entourent
et j’attends la nuit

 

Un bateau part
s’en va quelque part
des gens se séparent
et j’oublie J’oublie

 

Koel, dat is het gevoel
je omhelzing: koel
Wanneer valt de nacht?

 

Een schip vaart uit
reisdoel onbekend
Wij drijven uiteen
verlies, verlies

 

Tard, autre part
dans un bar d’acajou
des violons nous rejouent
notre mélodie
j’oublie
Tard dans ce bar
dans un joue contre joue
tout devient flou
et j’oublie j’oublie

 

Los van de tijd,
in de nacht, een café
klinken weer violen
onze melodie
verlies
Los van de tijd
in de nacht wang aan wang
maar je beeld vervaagt
ik verlies, verlies

 

Court, le temps semble court
le compte à rebours
de nos nuits
quand j’oublie
jusqu’à notre amour

 

Te kort, steeds meer tijd te kort
weg glipt nacht na nacht
Ik verlies
van mijn lief
de herinnering

 

Court, le temps semble court
tes doigts qui parcourent
ma ligne de vie

 

Sans un regard
des amants s’égarent
sur un quai de gare
et j’oublie J’oublie.

Te kort, steeds meer tijd te kort
je duim stoot en hort
op mijn levenslijn

 

Geen blik meer waard
dwalen minnaars weg
gaan in de massa op
verlies, verlies

Tard, autre part
dans un bar d’acajou
des violons nous rejouent
notre mélodie
j’oublie
Tard dans ce bar
dans un joue contre joue
tout devient flou
et j’oublie j’oublie

 

Los van de tijd,
in de nacht, een café
klinken weer violen
onze melodie
verlies
Los van de tijd
in de nacht wang aan wang
maar je beeld vervaagt
ik verlies, verlies

 

Wilt u mijn talent inzetten, belt of mailt u dan gerust. Ik kijk uit naar het contact en de samenwerking.